11 urterekin, eskolan nengoela, egurrezko txalupa egin nuen, eta ordudanik hartu izan dut egurra materiale lagun modura.
Istriborrera egiten zuen arren, ni oso harro nengoen hondoratzen ez zelako.
Harrizkoa egin banu zer gerta zitekeen bururatzen al zaizu?
Behin materialea aukeratuta, berau nola landu besterik ez zitzaidan falta.
Horren ingurukomarrazketa, tailla, zurgintza eta egur-torneatze ikasketa arautuak burutu nituen.
Florentzian (Italia) 3 urtetan hartutako esperientziak bultzatu ninduen 2002.ko urtean Laudion neure lantegia ipintzera, non egunero jarduten naizen langintza honetan.
Ez dut itxasontzirik egiten, baina nik egindako zenbait lanek itxaso guztiak zeharkatu dituzte.
FELIX PIKATZA
¿Por qué la madera?
A los 11 años, cuando en la escuela hice una txalupa, comencé a considerar la madera como un material amigo.
Aunque se escoraba a estribor, yo presumía que flotaba.
¿Te imaginas qué hubiese sucedido de haberla construido en piedra?
Una vez hallado el material, sólo me quedaba aprender a trabajarlo.
Realicé estudios reglados de carpintería-ebanistería, dibujo, talla y torneado de la madera.
La experiencia adquirida durante los 3 años que trabajé en Florencia, me animó a instalar un taller propio en Laudio/Llodio, donde en la actualidad realizo mi actividad.
No me he dedicado a construir barcos, pero algunas de mis piezas de madera han surcado los mares.
FELIX PIKATZA
Kalaka Jokuak 